alive & kicking
Door: Maya
Blijf op de hoogte en volg marianne
30 September 2011 | Nederland, Amsterdam
tashi delik allemaal,
alive & kicking vanaf een mega groot internetcafe in Shygatse.
we zijn een paar dagen verder maar hebben weer een hele hoop beleefd. Ons laatste verslag was dat we op weg gingen naar Dringgung Til om een nachtje door te bregen in een klooster. Een van de mooiste kloosters om te fotograferen maar zeker ook de meest onvergetelijke sanitair. allereerst moest je met je hoofdlampje naar beneden hobbelen waar je je doodsangsten moest uitstaan voor honden die zeker aan hondsdolheid lijden om vervolgens je behoefte moest doen boven een gat van zeker 6m diep waar ik zeker in kon vallen als ik mijn lampje niet bij me had. En uiteraard de doordringende lucht van amoniak niet te vergeten. Ja, ach aan hygiene doen ze daar niet echt aan, maar rijden in een Audi Q7 is vele malen belangrijker voor de monikken ;-)
Volgende dag zijn we weer hobbelend over de heuvels naar beneden gelopen onder het gezelschap van een aantal zwerfyaks en onze sawadee hond (deze hond heeft ons echt de hele wandeling van 2 uur begeleid en zelfs nog een half uurtje achter de bus gerend toen we naar het volgende dorp gingen). Op naar de hotsprings. Luxe zou je denken, maar het is een houten hok in de buitenlucht waar alle locals poedelnaakt bijkomen en zo ook onze gids, erik en johan (een van de reisgenoten). Schijnt volgens hen heerlijk te zijn.....
Na een rustdag, souvenir shoppen, een volledige manhattan look van alle locals gehad te hebben in lhasa zijn we op weg gegaan naar Gyantse. Weg uit Lhasa en rijdend door de HIMALAYA. Echt als je de eerste sneeuwtoppen ziet, het is echt geweldig! We zijn twee passen gepasseerd waarbij we een hoogte van 5100m hebben behaald. Temperatuur daalt dan wel, maar dat maakt dan niets uit. Zelfs niet als een local bijna fysiek wordt als je een foto maakt van ' zijn' meer, omdat hij daar zijn gebedsvlaggetjes heeft hangen. Alles voor de foto toch?
Gisteren hebben slechts vier van de achttien een tocht gemaakt naar de Poo Shi Ta La top die een hoogte heeft van 5050m. Je moet 1100m stijgen en dat moest ook in 6 uur gebeuren wilde je ook voor het donker weer terug zijn. Erik en ik hebben onze wandelschoenen aangetrokken en zijn de uitdaging aangegaan. Wat een LIVING HELL was dat (voor mij dan). Er was vrijwel geen pad, losse leistenen overal en het snelle stijgen. Na 5 uur klimmen moest ik helaas opgeven. Ik was er helemaal door heen en anders konden de anderen ook niet op tijd de top behalen. Dus zijn Erik, Ralf, Linde en onze gids Rick door gegaan en heb ik een uurtje kunnen genieten van het geweldige uitzicht (mocht nl niet alleen naar beneden vanwege het gevaar om te vallen). De rest heeft de top behaald. Het schijnt een bijzondere tocht te zijn omdat bijna geen een reisorganisatie het onderneemt (erg begrijpelijk, ik heb foto's als bewijs) voor sawadee was het ook de 4e keer in 11 jaar dat er een groep naar de top gaat.
Maar naar 10 uur gewandeld te hebben stonden we weer veilig bij het hotel en werden we allemaal onthaalt door de rest van de groep (zelfs ik, die 300m lager zat en die top hebben we de Marianne Top genoemd :-) )
Nu zitten we in Shygatse, de tweede grootste stad van Tibet. Zojuist een festival meegemaakt in een klooster. Je weet echt niet wat je ziet, een soort van Pinkpoptaferelen, met veel eten, alcohol en gezellige mensen. Zeker als er drie toeristen ( wij en gerry) als gekken staan te dansen op tibetaanse muziek.
Het is echt een lang verhaal geworden, maar over 4 dagen hebben we Everest Base Camp. Denk niet dat ik voor die tijd nog een update kan geven, maar weet dat het laatste verslag erg leuk gaat worden.
tot snel weer,
gr Erik en Maya
alive & kicking vanaf een mega groot internetcafe in Shygatse.
we zijn een paar dagen verder maar hebben weer een hele hoop beleefd. Ons laatste verslag was dat we op weg gingen naar Dringgung Til om een nachtje door te bregen in een klooster. Een van de mooiste kloosters om te fotograferen maar zeker ook de meest onvergetelijke sanitair. allereerst moest je met je hoofdlampje naar beneden hobbelen waar je je doodsangsten moest uitstaan voor honden die zeker aan hondsdolheid lijden om vervolgens je behoefte moest doen boven een gat van zeker 6m diep waar ik zeker in kon vallen als ik mijn lampje niet bij me had. En uiteraard de doordringende lucht van amoniak niet te vergeten. Ja, ach aan hygiene doen ze daar niet echt aan, maar rijden in een Audi Q7 is vele malen belangrijker voor de monikken ;-)
Volgende dag zijn we weer hobbelend over de heuvels naar beneden gelopen onder het gezelschap van een aantal zwerfyaks en onze sawadee hond (deze hond heeft ons echt de hele wandeling van 2 uur begeleid en zelfs nog een half uurtje achter de bus gerend toen we naar het volgende dorp gingen). Op naar de hotsprings. Luxe zou je denken, maar het is een houten hok in de buitenlucht waar alle locals poedelnaakt bijkomen en zo ook onze gids, erik en johan (een van de reisgenoten). Schijnt volgens hen heerlijk te zijn.....
Na een rustdag, souvenir shoppen, een volledige manhattan look van alle locals gehad te hebben in lhasa zijn we op weg gegaan naar Gyantse. Weg uit Lhasa en rijdend door de HIMALAYA. Echt als je de eerste sneeuwtoppen ziet, het is echt geweldig! We zijn twee passen gepasseerd waarbij we een hoogte van 5100m hebben behaald. Temperatuur daalt dan wel, maar dat maakt dan niets uit. Zelfs niet als een local bijna fysiek wordt als je een foto maakt van ' zijn' meer, omdat hij daar zijn gebedsvlaggetjes heeft hangen. Alles voor de foto toch?
Gisteren hebben slechts vier van de achttien een tocht gemaakt naar de Poo Shi Ta La top die een hoogte heeft van 5050m. Je moet 1100m stijgen en dat moest ook in 6 uur gebeuren wilde je ook voor het donker weer terug zijn. Erik en ik hebben onze wandelschoenen aangetrokken en zijn de uitdaging aangegaan. Wat een LIVING HELL was dat (voor mij dan). Er was vrijwel geen pad, losse leistenen overal en het snelle stijgen. Na 5 uur klimmen moest ik helaas opgeven. Ik was er helemaal door heen en anders konden de anderen ook niet op tijd de top behalen. Dus zijn Erik, Ralf, Linde en onze gids Rick door gegaan en heb ik een uurtje kunnen genieten van het geweldige uitzicht (mocht nl niet alleen naar beneden vanwege het gevaar om te vallen). De rest heeft de top behaald. Het schijnt een bijzondere tocht te zijn omdat bijna geen een reisorganisatie het onderneemt (erg begrijpelijk, ik heb foto's als bewijs) voor sawadee was het ook de 4e keer in 11 jaar dat er een groep naar de top gaat.
Maar naar 10 uur gewandeld te hebben stonden we weer veilig bij het hotel en werden we allemaal onthaalt door de rest van de groep (zelfs ik, die 300m lager zat en die top hebben we de Marianne Top genoemd :-) )
Nu zitten we in Shygatse, de tweede grootste stad van Tibet. Zojuist een festival meegemaakt in een klooster. Je weet echt niet wat je ziet, een soort van Pinkpoptaferelen, met veel eten, alcohol en gezellige mensen. Zeker als er drie toeristen ( wij en gerry) als gekken staan te dansen op tibetaanse muziek.
Het is echt een lang verhaal geworden, maar over 4 dagen hebben we Everest Base Camp. Denk niet dat ik voor die tijd nog een update kan geven, maar weet dat het laatste verslag erg leuk gaat worden.
tot snel weer,
gr Erik en Maya
-
30 September 2011 - 14:30
Kaatje:
Pfff, het is een wonder dat jullie nog leven!
Fijn weer een update te hebben en veeeeeeeeeeeeeeel plezier op Everest Base Camp.
Warme knuf van mij -
30 September 2011 - 15:44
Lea:
Blij dat jullie nog leven!!! Zwerfyaks, that's new for me. En kan me goed voorstellen dat je moest stoppen, ik heb 1237 traptreden in Krabi nauwelijks overleefd en dit zal pittiger zijn... Nou geniet er van, met je neus dicht dan ;) Liefs Lea -
30 September 2011 - 18:55
Lisbeth:
Heeij lieve kinderen. Wat spannend allemaal en wat een belevenissen. Geweldig!. Het moet heel indrukwekkend zijn, iets heel anders dan op een Grieks eiland in de zon te zitten, zoals Cathy en ik doen. Wij zijn trots op jullie!!
Veel en groetjes van
Mams Lisbeth xxx -
30 September 2011 - 19:10
Saskia:
Ik zeg: dik-voor-mekaar-show! Goed bezig, hoor. Veel plezier nog.
xx -
30 September 2011 - 19:10
Saskia:
Ik zeg: dik-voor-mekaar-show! Goed bezig, hoor. Veel plezier nog.
xx -
03 Oktober 2011 - 11:20
Esmeralda:
Het zal vast nog erger zijn geweest dan de bergbeklimming in Thailand! Ik kan me haast niet voorstellen hoe het is op zo'n hoogte! Ben ook erg benieuwd naar de foto's.
Fijn dat het wel goed gaat met jullie.
Geniet er nog van en veel plezier, maar dat zal wel goed komen als je zelfs op tibetaanse muziek staat te swingen! :-)
xxx -
03 Oktober 2011 - 18:22
Esmay En Marcel:
klink weer flink heftig...dan ben je wel even toe aan wat ander nieuws denk ik zo......nog 8 weken 2 dagen en dan is het weer zo ver :-)
groetjes,
smee en mars -
04 Oktober 2011 - 08:08
Kim :
Hii Maya & Erik
Goed bezigggg!!
Elke keer weer een plezier om jullie blog te lezen!
Ondertussen zorg ik goed voor casa di Maya-Den Dikken.
Veel plezier nog en wees voorzichtig!
Grts,
Kimmie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
